-میدانستم که بی عشق حتی ابرها نمی گریند -- چند شعر کوتاه - زری اصفهانی

خفته است درمیان کتاب های قطور

خفته است درمیان کتاب های قطور

روح آن پرنده که میتوانست آواز بخواند

و شاخه به شاخه پرکشد

افسوس

خفته است درمیان کتاب های قطور

و دیگر هیچگاه بیدار نخواهد شد

**********

میدانستم که بی عشق

وقتی که آن کبوتر ازکنار گل ارکیده گذشت

دانستم که درآسمان گم میشود

و ابرها پنهانش میکنند

میدانستم که بی عشق

حتی ابرها نمی گریند

و ستاره هاسفر نمی کنند

دشت درکنار آهوان شاد است

و جویباران حلقه به حلقه گرداگرد چمنزاران

و من میدانستم که کبوتران بی عشق

درآسمان های ابری گم میشوند

******

ا

خسته ام از پندارهای شیرین

خسته ام از پندارها ی شیرین

و آنچه که باور نمیکنم

تلخی حقایق

گوارا ترند از پادزهرهای دروغ

بگذار بر حقایق تلخ بگریم

بیش از آنچه بر شادیهای دروغ پای کوبی کنم